out of silence , by Yannis Lambrinakos

Κύριε Λαμπρινάκο έχετε εκδόσει πρόσφατα στο Amazon ένα βιβλίο με το όνομα Yianni Lambrinakos και τίτλο “Out of Silence”. Πρόκειται για μια αυτοβιογραφία. Τι σας ώθησε να γράψετε    αυτή την αυτοβιογραφια;

-Η περιπέτεια της μετανάστευσης, η Οδύσσεια και ο αγώνας  της προσαρμογής σε ένα πολύ διαφορετικό περιβάλλον, όλα αυτά, έπρεπε να εκφραστούν.

-Πώς νιώσατε όταν ολοκληρώθηκε το έργο;

-Μεγάλη ανακούφιση.  Ήταν σαν να γέννησα.

-Είχατε κάποιο πρότυπο όταν γράψατε αυτήν την ιστορία.

-Πολύ λίγα έχουν γραφεί για τους μετανάστες στην Αμερική. Υπάρχει βέβαια το “Συναξάρι του Κορδοπάτη”, ένα αριστούργημα του Θανάση Βαλτινού. Επίσης έχει γράψει ο

Nickolas Gage την “Ελένη”, μια ιστορία που αφορά τη μετανάστευση μιας οικογένειας που φεύγει στις Ηνωμένες Πολιτείες για να γλυτώσει μετά τον Εμφύλιο. Εν τούτοις, η δική μου ιστορία αφορά την εποχή ακριβώς στη διάρκεια της Χούντας.

-Τι σας ώθησε να γράψετε στην αγγλική;

-Κοιτάξτε. Κυρίως με ενδιαφέρει να διαβαστεί από τους μετανάστες δεύτερης και τρίτης γενιάς. Όλοι αυτοί,- πρόκειται για περίπου ένα εκατομμύριο άτομα ελληνικής καταγωγής, κατά βάση αγνοούν τις συνθήκες του δράματος της μετανάστευσης των προγόνων τους.

Εξ άλλου αν το έγραφα στα ελληνικά, θα έγραφα μια άλλη ιστορία. Ο μέσος ελληνο – Αμερικανός έχει μια περιορισμένη αντίληψη της αγροτικής, επαρχιώτικκης ζωής. Είναι γεγονός ότι στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι μετανάστες αυτοί ήτανε φτωχοί αγρότες πριν διασχίσουν τον Ατλαντικό.

-Στο βιβλίο σας περιγράφετε τις δυσκολίες που αντιμετωπίσατε;

-Βέβαια. Αυτό είναι το κεντρικό θέμα του βιβλίου. Οι άπειρες δυσκολίες στο να προσαρμοστεί ένας αγρότης από ένα μικρό χωριό στη μεγαλούπολη του Σικάγου. Δεν ήταν μόνο το σοκ της μετάβασης από την ύπαιθρο στην πόλη, αλλά και ένα μεγαλύτερο, αυτό της ξένης γλώσσας, της ξένης κουλτούρας. Γι αυτό λένε ότι είναι ψέμα αν πει μετανάστης ότι δεν έκλαψε κάποτε. Όπως λέει ο Καζαντζίδης, το ψωμί της ξενιτιάς είναι πικρό.

-Ο τίτλος Οut of Silence έχει κάποιο συμβολισμό για σας;

-Αλίμονο αν δεν είχε. Καταρχάς η νουβέλα είναι αφιερωμένη στον αγαπημένο μου πατέρα ο οποίος υπήρξε κωφάλαλος. Εγώ για να ισορροπήσω τη μοίρα έγινα πολύγλωσσος. Επίσης το “μέσα από τη σιωπή”, συμβολίζει και τη σιωπή των χιλιάδων μεταναστών των οποίων η φωνή, το παράπονο για το δράμα της ξενητειάς, δεν ειπώθηκε δυνατά. Τέλος, ο τίτλος παραπέμπει στις ατελείωτες χιλιάδες ώρες μοναξιάς που πέρασα σαν παιδί, φροντίζοντας ένα μικρό κοπάδι που είχαμε, τα άλογα μας και τα χτήματά μας.

Έχω πολύ έντονη την αίσθηση ότι οι άνθρωποι των πόλεων αγνοούν στοιχειώδεις αλήθειες για τη ζωή του υπαίθριου κόσμου. Μερικές φάσεις της ζωής αυτής είναι πολύ θετικές και περιγράφονται με βαθειά νοσταλγία στο βιβλίο μου. Έτσι η ιστορία αφορά όλες τις γενιές που ακολουθούν. Όπως είναι γνωστό, τα πάντα αλλάζουν.

Εδώ θα ήθελα να προσθέσω ότι ελπίζω στο μέλλον το βιβλίο μου να διαβάζεται όχι μόνο από Έλληνες, αλλά και άλλες εθνότητες.

-Αφού το βιβλίο σας είναι στην αγγλική, πώς θα διαβαστεί από τους Έλληνες;

-Η πλειοψηφία των νέων, και όχι τόσων νέων σήμερα στην Ελλάδα είναι αγγλομαθείς. Στο τέλος, ο αναγνώστης του βιβλίου μου θα κάνει ταυτόχρονα και ένα δώρο στον εαυτό του εξασκώντας τα αγγλικά του, ενώ θα πλουτίσει και τις γνώσεις του όσον αφορά ένα σπουδαίο κομμάτι του ελληνισμού. Αυτό των Ελλήνων της Αμερικής.

-Σας ευχαριστούμε και ευχόμαστε να είστε δυνατός και να προσφέρετε τις εμπειρίες και εις γνώσεις σας.

Και εγώ ευχαριστώ.