ΣΤΟ 10% Ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ ΣΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΕΓΚΥΜΟΝΟΥΝ ΜΕΤΑ ΤΑ 30

Ανοδικές οι τάσεις του καρκίνου του μαστού στις ηλικίες 30-40 ετών

«Στη σημερινή εποχή που καθυστερεί ο γάμος και η κύηση για να μην έχουμε εκπλήξεις κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, κάθε γυναίκα η οποία επιθυμεί να μείνει έγκυος μετά την ηλικία των 30 ετών, πριν μείνει έγκυος θα πρέπει να υποβληθεί σε πλήρη κλινικοεργαστηριακό έλεγχο των μαστών. Σε περίπτωση που κάποια εξέταση δείξει κάποιο εύρημα να γίνει πλήρης διερεύνηση και αντιμετώπιση του προβλήματος και μετά να προχωρήσει σε εγκυμοσύνη. Εάν η γυναίκα επιθυμεί να υποβληθεί σε εξωσωματική, άσχετα με την ηλικία της θα πρέπει να υποβάλλεται στις ανωτέρω εξετάσεις πριν αρχίσει τη διαδικασία διέγερσης των ωοθηκών».

Αυτό τονίζει η Δρ. Λυδία Ιωαννίδου-Μουζάκα, ε.Καθηγήτρια Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, Μαστολόγος-Ογκολόγος και Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Μαστολογίας σε πρόσφατη συνέντευξή της, επισημαίνοντας πως σήμερα οι γυναίκες προχωρούν πολύ πιο αργά σε εγκυμοσύνη, γεγονός που έχει οδηγήσει στο να παρουσιάζεται σε γυναίκες μεγαλύτερες των 30 ετών καρκίνος μαστού σε ποσοστό 10%, ενώ παρουσιάζεται αύξηση της νόσου και σε νεότερες γυναίκες. Στις μέρες μας το ποσοστό έχει αυξηθεί λόγω των τριών στερητικών «Α», Αγαμίας, Ατεκνίας και Ανεργίας, αφού οι γυναίκες λόγω σπουδών, καριέρας και αγαμίας, εγκυμονούν όλο και περισσότερο, σε μεγαλύτερη ηλικία.

Η εγκυμοσύνη είναι ένα χαρμόσυνο γεγονός στο οποίο εάν εμφανισθεί καρκίνος του μαστού η οικογένεια αναστατώνεται. Το μεγαλύτερο δυστύχημα είναι ότι η συνύπαρξη αυτών των δύο γεγονότων έχει κακή πρόγνωση επειδή η διάγνωση γίνεται με καθυστέρηση. Αυτή η καθυστέρηση οφείλεται σε 3 βασικούς λόγους: α) Ο Μαιευτήρας παραμελεί την ψηλάφηση των μαστών στην 1η εξέταση για την κύηση, β) Η διόγκωση των μαστών στην κύηση δεν επιτρέπει την εύκολη ψηλάφηση υπάρχοντος ογκιδίου ή σκληρίας στον μαστό και γ) Ο Ακτινολόγος λόγω της έντονης πυκνότητας και της αυξημένης αιμάτωσης του μαστού ενδεχόμενα να μην διαγνώσει το πρόβλημα μέσω της μαστογραφίας.

Για την έγκαιρη διάγνωση η μαστογραφία δεν αντενδείκνυται στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, εφόσον τηρηθούν τα προστατευτικά μέτρα, ενώ ο υπέρηχος μαστών αποτελεί ιδιαίτερα βοηθητικό μέσο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης για τη διαφορική διάγνωση μεταξύ κύστεως και συμπαγούς μορφώματος, ενώ δεν έχει καμία επίδραση στο έμβρυο. Φυσικά η διάγνωση πρέπει να επιβεβαιώνεται με κυτταρολογική ή ιστολογική εξέταση.

Αναφορικά με τη θεραπεία η κ. Μουζάκα προσθέτει: « Η χειρουργική θεραπεία μπορεί να πραγματοποιηθεί σε οποιοδήποτε 3μηνο της εγκυμοσύνης, αποφεύγοντας το 1^ο τρίμηνο λόγω της οργανογένεσης, με τη μαστεκτομή να προτιμάται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης επειδή αντενδείκνυται η ακτινοθεραπεία».

«Συγχρόνως», συμπληρώνει «Σε γυναίκες που χειρουργούνται στο 3^ο τρίμηνο της εγκυμοσύνης μπορεί να γίνει συντηρητική χειρουργική επέμβαση και η ακτινοθεραπεία να λάβει χώρα μετά τον τοκετό. Σε περιπτώσεις τοπικά προχωρημένου καρκίνου του μαστού προτιμάται πολλές φορές η προεγχειρητική χημειοθεραπεία. Αυτή θα πρέπει να συνδυάζει την κατάλληλη αγωγή για τη μητέρα, ενώ συγχρόνως να μην βλάπτει το έμβρυο».

Στη μητέρα που συνεχίζει τη θεραπεία της μετά τον τοκετό θα πρέπει να γίνεται απογαλακτισμός, επειδή όλα τα φάρμακα απεκκρίνονται στο γάλα και μπορεί να προκαλέσουν ουδετεροπενία στο νεογνό.