Παρά τον αγώνα μας, τις προειδοποιήσεις και τις αιτιάσεις μας, δυστυχώς σήμερα το
ΣτΕ νομιμοποίησε τις υπουργικές αποφάσεις που επιτρέπουν σε κάθε ελιά Καλαμών
να ονομάζεται “ελιά Καλαμάτας”. Η απόφαση αυτή ανοίγει διάπλατα την πόρτα σε
κάθε Τούρκο, σε κάθε Τυνήσιο, σε κάθε Αιγύπτιο ή άλλον παραγωγό ή μεταποιητή,
να μπορεί πλέον νόμιμα να πουλά τα προϊόντα του με την ονομασία «Καλαμάτα»
στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο.
Προφανώς στην Ελλάδα υπάρχει Κράτος Δικαίου και προφανώς οφείλουμε να
σεβόμαστε κάθε απόφαση της Δικαιοσύνης. Εξακολουθούμε να πιστεύουμε όμως ότι
η εξέλιξη αυτή είναι αρνητική προς το συμφέρον των αγροτών μας. Διότι με τον
τρόπο αυτό εκχωρείται δωρεάν και αμαχητί μια κατοχυρωμένη και προστατευόμενη
ονομασία. Και διότι με δικές μας ενέργειες, αντί να καθίσουμε στο τραπέζι του
διαλόγου, επιλέξαμε να ανοίξουμε τον «ασκό του Αιόλου» και να μπούμε σε μεγάλες
περιπέτειες.
Υποσχέθηκα ότι δεν θα πάψω ποτέ να υπερασπίζομαι τα δίκαια των παραγωγών του
τόπου μας. Διότι πιστεύω βαθιά ότι κάθε εργαζόμενος, κάθε αγρότης δικαιούται να
καρπώνεται τα αποτελέσματα των κόπων του και της δουλειάς του. Γι’ αυτό ως
Έλληνας και ως Μεσσήνιος, εύχομαι να κάνω λάθος. Και να μην χρειαστεί κάποτε να
πούμε ότι σήμερα με τα ίδια μας τα χέρια βγάλαμε τα μάτια μας.
Πλέον οφείλουμε να κοιτάξουμε μόνο μπροστά και να αναλογιστούμε τις νέες
συνθήκες που διαμορφώνονται. Διότι παρά ελαχίστων παραφωνιών, σύσσωμη η
Μεσσηνία ενώθηκε πίσω από το αίτημα για ειλικρινή διάλογο και δίκαιη λύση, παρότι
αυτή δεν ήρθε. Πρέπει να χτίσουμε επάνω σε αυτήν την παρακαταθήκη, να
εργαστούμε μαζί για τον «αγώνα τον καλό» με γνώμονα το αληθινό, το δίκαιο και το
σωστό. Και με την ίδια πίστη, την ίδια αφοσίωση και την ίδια μαχητικότητα, να
δώσουμε το παρόν στις επόμενες «μάχες» για το καλό των ανθρώπων και του τόπου
μας, ώστε να είναι εκείνες οι νικηφόρες.