Σε μια καίρια παρέμβασή του στον Alpha Radio 98.4 και τον δημοσιογράφο Νίκο Καμακάρη, ο περιβαλλοντολόγος και ειδικός σύμβουλος αστικού σχεδιασμού Γιώργος Δημητρίου καυτηρίασε με σαφήνεια τη λογική που διέπει τα περισσότερα αντιπλημμυρικά έργα στην Αττική, εστιάζοντας στην περίπτωση του Κηφισού και των λιγοστών ρεμάτων που έχουν απομείνει σε φυσική κατάσταση.
«Τα ελάχιστα φυσικά ρέματα που απέμειναν στο Λεκανοπέδιο στοχοποιούνται και οχετοποιούνται», επεσήμανε με έμφαση, τονίζοντας ότι η προσέγγιση αυτή δεν λαμβάνει υπόψη τη ριζική αλλαγή της μορφολογίας της Αττικής. Σήμερα, όπως τόνισε, περισσότερο από τα 2/3 της επιφάνειας του Λεκανοπεδίου είναι σφραγισμένα και αδιαπέραστα από το νερό, γεγονός που καθιστά τα έργα αποστράγγισης αναποτελεσματικά ή ακόμη και επικίνδυνα.
Ο κ. Δημητρίου υπογράμμισε ότι η αντιμετώπιση του πλημμυρικού κινδύνου απαιτεί έναν ευρύ, συνδυαστικό σχεδιασμό σε συνολική κλίμακα, όχι αποσπασματικά έργα σκληρής υποδομής. Πρότεινε την εκπόνηση ενός πραγματικού master plan, βασισμένου στις αρχές των “πόλεων-σφουγγαριών” (sponge cities) — ενός σύγχρονου μοντέλου πολεοδομίας που υιοθετεί η Κίνα και μεγάλες ευρωπαϊκές μητροπόλεις. Στο μοντέλο αυτό, το νερό ενσωματώνεται στη ζωή της πόλης και απορροφάται φυσικά από πράσινους και ημι-διαπερατούς χώρους.
«Δεν είναι δυνατόν να συνεχίζεται αυτή η πολιτική: να θάβουμε ρέματα σε μπετό και να θεωρούμε πως λύσαμε το πρόβλημα. Το Λεκανοπέδιο δεν χρειάζεται περισσότερους αγωγούς. Χρειάζεται ανάκτηση φυσικών επιφανειών, αποσφράγιση εδαφών, και επαναφορά της φυσικής ροής του νερού στο τοπίο», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Ο Γιώργος Δημητρίου έκλεισε τη συνέντευξη με ένα κάλεσμα για συνολικό επανασχεδιασμό της αντιπλημμυρικής στρατηγικής στην Αττική, με επιστημονική τεκμηρίωση, διατομεακή συνεργασία και κυρίως με σεβασμό στη φύση που προσπαθεί ακόμη να επιβιώσει μέσα στην πόλη.