Άρης , Ο αρχηγός των ατάκτων, ένα βιβλίο που αναφέρεται στον Άρη Βελουχιώτη…
Όταν λοιπόν επιχειρούν άτακτοι , το αποτέλεσμα θα είναι πάντα ήττα, και αν ακόμη πριν από λίγο έχουν συναντηθεί με τον Νάτσιο (πρόεδρος της ΝΙΚΗΣ).
Το ζητούμενο είναι λοιπόν , τι νόημα έχει να κατέβουν τα τρακτέρ στην Αθήνα, όταν οι οδηγοί τους δεν αντιλαμβάνονται ότι τα προβλήματα λύνονται με διάλογο , και όταν εξαντληθούν όλα τα όρια του διαλόγου , τότε υπεισέρχονται τα άλλα μέσα.
Εδώ λοιπόν οι αγρότες μέχρι στιγμής δεν έδωσαν δείγμα του τι επιζητούν , που είναι το πρόβλημα, και το μόνο θέμα που παρουσιάζουν είναι το αίτημά τους να πάρουν χρήμα.
Τα κανάλια επισημαίνουν καθημερινά την διαφορά τιμών από το χωράφι στο ράφι, ουδείς ευαισθητοποιείται να αναζητήσει τα αίτια αυτού του φαινομένου. Και αυτό επειδή οι εκπρόσωποι από το χωράφι δεν είναι θεσμοθετημένοι φορείς κατά πρώτον, και κατά δεύτερον αυτοί που συμμετέχουν κινούνται ως φερέφωνα.
Δεν μας είπαν λοιπόν κατά τις προηγούμενες ευρωεκλογές γιατί έφεραν την νέα ΚΑΠ (κοινή αγροτική πολιτική), που ήταν οι αδυναμίες της παλιάς ΚΑΠ ώστε οι αγρότες , οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, θα μπορούσαν , ως είθισται στις δημοκρατίες, να αποφασίσουν διά της ψήφους των, όπως θα έπρεπε και παράλληλα να ενημερωθούν οι συνεταιριστικές (αν υπάρχουν) και μέσα από τις γενικές τους συνελεύσεις θα έστελναν το μήνυμα στους ευρωπαίους ηγέτες τις προθέσεις τους , σύμφωνα με τις οποίες θα προσαρμοζόταν η αγροτική πολιτική της Ευρώπης.
Για την Ευρώπη σύμφωνα με τον Γεωργαντά, τον πρώην Υπουργό, οι αγροτικές συναλλαγές γίνονταν κατά 65% μέσω συνεταιρισμών, ομάδων παραγωγών και συμβολαιακής γεωργίας, ενώ για την Ελλάδα το ποσοστό ήταν μόνο 17% και αν θεωρήσει κανείς πως λειτουργούν οι συνεταιρισμοί στην Ελλάδα (όρα Λακωνία) τίθεται το ερώτημα πόσο είναι το πραγματικό μέγεθος του 17% και πόσο το εικονικό.
Αυτά εν συντομία, γιατί το αγροτικό ζήτημα δεν εξαντλείται σε μία σελίδα, καλούμε δε τους ενδιαφερόμενους να καταθέσουν εδώ και τις δικές απόψεις, θέσεις και προτάσεις.
Γιάννης Μαζαράκος