https://oikosymmaxia.blogspot.com/…/blog-post_21.html…
«Η επιλογή της «βρώμικης» ανάπτυξης της εξόρυξης υδρογονανθράκων, φαίνεται να συνεχίζεται παραγνωρίζοντας τις σοβαρές απειλές για την τοπική οικονομία, την υγεία, την ασφάλεια, τα κοινωνικά κεκτημένα και για το περιβάλλον της Ηπείρου, όπως και της Δυτικής Ελλάδας, του Ιονίου, της Κρήτης και όλης της χώρας», καταγγέλλαμε το φθινόπωρο 2017 με αφορμή την υπογραφή των συμβάσεων παραχώρησης του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων σε Κατάκολο, Πατραϊκό και περιοχή Ηπεiρου – Ιωάννινα. «Με την υπογραφή των συμβάσεων …» λέγαμε, «η χώρα μας μπαίνει σε ένα επικίνδυνο μονοπάτι, υψηλού ρίσκου, το οποίο πραγματικά δεν αξίζει τον κόπο! Ενώ ο κίνδυνος της κλιματικής αλλαγής έχει οδηγήσει πολλές χώρες στην αναθεώρηση των ενεργειακών πολιτικών τους … όλες οι κυβερνήσεις της χώρας, άσχετα πρόσημου, υποκύπτουν στις πιέσεις των πετρελαϊκών συμφερόντων, κινδυνεύοντας να μετατρέψουν τη χώρα σε μια ευρωπαϊκή Νιγηρία».
Τα χρόνια πέρασαν αλλά η παθολογική εμμονή στις εξορύξεις παρέμεινε, για να εκφραστεί εκ νέου σήμερα με την μορφή της πρόθεσης εξόρυξης αερίου, ξανά στην Ήπειρο, το ίδιο καταστροφική και το ίδιο δηλητηριώδης όσο τότε, όπως το φθινόπωρο 2017.
– Ξανά στην Ήπειρο που αποτελεί μια από τις περιβαλλοντικά καθαρότερες περιφέρειες της Ευρώπης, με ένα μοναδικό φυσικό περιβάλλον και οικοσυστήματα υψηλής περιβαλλοντικής αξίας, σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας και είδη προς εξαφάνιση.
– Στην Ήπειρο που εμπεριέχει ένα σημαντικό μέρος του «Εθνικού Πάρκου Βόρειας Πίνδου» και 14 προστατευόμενες περιοχές του δικτύου Νatura, από τις περιοχές των ποταμών Καλαμά και Αχέροντα έως την περιοχή του Γεωπάρκου της UNESCO.
– Στην Ήπειρο του μοναδικού συνδυασμού φυσικού πλούτου και ενός σπάνιου δικτύου τοπίων και ζωντανών δειγμάτων ανθρωπογενούς δράσης, απαράμιλλης πολιτισμικής αξίας.
– Στην Ήπειρο της προοπτικής της κοινωνικής και οικονομικής ευημερίας βάσει των φυσικών και πολιτισμικών χαρακτηριστικών της, της γεωγραφίας της, του χαρακτήρα του ανάγλυφου, του κλίματος και του φυσικού και πολιτισμικού της πλούτου.
Πρόκειται για μια παθολογική εμμονή στις εξορύξεις, καταστροφικά ασύμβατη με την κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές διαστάσεις και προοπτικές βιώσιμης ανάπτυξης του τόπου, που οδήγησε την κυβέρνηση ακόμη και στην παραχάραξη των στόχων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και στην ανακατεύθυνση μέρους των πόρων του σε άλλες, αλλοπρόσαλλές, πολιτικές, στον αντίποδα των στόχων του Ταμείου και σε άλλους τομείς συμπεριλαμβανομένου και του τομέα των υδρογανθράκων. Αντί της υιοθέτησης του σημαντικότερου από τους τρεις στρατηγικούς άξονες πολιτικών ανθεκτικότητας που προτείνει το σχέδιο του Ταμείου Ανάκαμψης, εκείνο των πολιτικών της Οικολογικής Μετάβασης, η κυβέρνηση επέλεξε να διοχετεύσει σημαντικό μέρος των πόρων του Ταμείου στον εξορυκτικό τομέα και σε εταιρίες του τομέα των υδρογονανθράκων, σε χώρους που επιδοτούν την κλιματική αλλαγή, σε πολιτικές που αντιπαλεύονται κάθε έννοια ανθεκτικότητας και, εν κατακλείδι, σε πολιτικές αντίθετες σε κάθε προοπτική πραγματικής βιώσιμης ευημερίας.
– Γνωρίζουμε με ότι η έννοια της Περιφέρειας παραμένει ακόμη σχεδόν ανεξερεύνητη στη χώρα μας, ότι απλά ταυτίζεται με εκείνη μιας αποκεντρωμένης διοικητικής υπηρεσίας.
– Γνωρίζουμε ότι η κεντρική διακυβέρνηση παραμένει το επιτελικό στρατηγείο με συντονιστικό, παρεμβατικό και ελεγκτικό ρόλο ως προς την λειτουργία της Περιφέρειας που αποτελεί, ουσιαστικά, εκτελεστικό της όργανο, με ελάχιστα – ή και ανύπαρκτα – περιθώρια διοικητικής, οικονομικής και πολιτικής αυτονομίας.
– Γνωρίζουμε ότι οι προβλεπόμενες από το Σύνταγμα «αποφασιστικές αρμοδιότητες για την εκπλήρωση του σκοπού της τοπικής ανάπτυξης» αποτελούν ακόμη «γράμμα κενό περιεχομένου» και η περιφερειοποίηση, η περιφερειακότητα και ο περιφερισμός, εν κατακλείδι, θέματα φιλολογικής βραδιάς.
– Γνωρίζουμε επίσης ότι το αποτέλεσμα του τρόπου σχεδιασμού και λειτουργίας του μορφώματος της κρατικής διοίκησης – κεντρικής, περιφερειακής και τοπικής – είναι η κρίση αποτελεσματικότητας και αποδοτικότητας που διέρχεται όλα τα επίπεδα. Ότι η η διοίκηση και οι διαιρέσεις της, αντί να αποτελούν εργαλεία ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού δεν είναι παρά εμπόδια και μέσα καθυστέρησης ή και οπισθοδρόμησης.
– Καταλάβαμε τέλος σε αυτή τη θητεία ότι απόρροια όλων των παραπάνω είναι η παντελής ανυπαρξία πολιτικής οπτικής και πολιτικών από μέρους των Περιφερειών και ο επακόλουθος καθημερινός εξευτελισμός της έννοιας του περιβάλλοντος και της περιβαλλοντικής πολιτικής, την ίδια στιγμή που η Ευρωπαϊκή Περιφέρεια έχει κερδίσει την αυτόνομη Διακυβέρνηση και τρέχει γοργά το δρόμο της «Οικολογικής Μετάβασης» και της αναζήτησης των αναγκαίων μέτρων επίλυσης του Οικολογικού ζητήματος.
Μόλις πριν από δυο χρόνια, το Συμβούλιο μιας Περιφέρειας κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης – με τον διπλάσιο πληθυσμό της Αττικής – αποφάσισε, μεταξύ άλλων, για τον ΤΡΙΕΤΗ προϋπολογισμό της :
α. Τη διάθεση 27 εκατομμυρίων ευρώ για Περιβαλλοντικές Πολιτικές, όπως η υλοποίηση των Περιφερειακών σχεδίων δράσης για την ποιότητα του αέρα και τον περιορισμό των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, την επαναφυσικοποίηση υδατορευμάτων, την οικονομική στήριξη μέτρων «plastic free», την πρόληψη της παραγωγής απόβλητων, την βελτιστοποίηση των οικολογικών δικτύων, την οικονομική στήριξη της καλής λειτουργίας των προστατευόμενων περιοχών, τις αναδασώσεις και τη λειτουργία του παρατηρητηρίου «περιβαλλοντικού ισοζυγίου».
β. Τη διάθεση 66 εκατομμυρίων για την περιβαλλοντική προστασία του χώρου της, όπως η προστασία του εδάφους και των ακτών και η τακτική και έκτακτη συντήρηση του υδρογραφικού δικτύου.
γ. Τη διάθεση 76 εκατομμυρίων στο πεδίο των υποδομών, των μεταφορών και της βιώσιμης κινητικότητας, όπως η οικονομική στήριξη της ηλεκτροκίνησης, η δωρεάν μετακίνηση ευπαθών κατηγοριών πολιτών, η ανάπλαση παράκτιων μετώπων Δήμων και η ενίσχυση των σιδηροδρομικών και των ποτάμιων μεταφορών.
δ. Τη διάθεση 58 εκατομμυρίων στο πεδίο του ενεργειακού τομέα, όπως η οικονομική στήριξη Δήμων για την ενεργειακή αυτονομία μέσω ΑΠΕ και η αντικατάσταση των συμβατικών συστημάτων κινητικότητας με «έξυπνα» οικολογικά.
Εσείς, εκτελεστικά όργανα της κεντρικής διοίκησης, με ανύπαρκτα περιθώρια διοικητικής, οικονομικής και πολιτικής αυτονομίας, βάλτε το χέρι στην καρδιά και ας επιμείνετε να επιβάλλετε τουλάχιστον το ΟΧΙ στις καταστροφικές εξορύξεις στις περιοχές σας, το ΟΧΙ στην Ήπειρο, ΟΧΙ στην Δυτική Ελλάδα, ΟΧΙ στο Ιόνιο, ΟΧΙ και στην Κρήτη, το ΟΧΙ παντού. Για εσάς και για το μέλλον των παιδιών σας.
Όχι στην εξόρυξη υδρογονανθράκων στην Ήπειρο, όχι στις εξορύξεις υδρογονανθράκων
«Οικολογική Συμμαχία για την Περιφέρεια Αττικής».
– Για τον ριζικό αναπροσανατολισμό των πολιτικών της Περιφέρειας.
– Για την διοικητική και πολιτική της αυτονομία.
– Για την «Οικολογική Μετάβαση» σε μία κοινωνία βιώσιμης ευημερίας.
– Για τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον.
contact@oikologiki-symmaxia.gr