Σε μια Ελλάδα που η κεντρική κυβέρνηση αδυνατεί –ή δεν προτίθεται– να προσφέρει ουσιαστική προστασία στις απομακρυσμένες περιοχές της περιφέρειας, η τοπική κοινωνία δεν έχει άλλη επιλογή: πρέπει να οργανωθεί μόνη της.
Τα τελευταία περιστατικά διαρρήξεων σε Κυπαρίσσι και Ρειχέα Λακωνίας, μάλιστα μέρα μεσημέρι, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας. Οι κάτοικοι ζουν μέσα στον φόβο. Η απαίτησή τους είναι ξεκάθαρη: περισσότερη αστυνόμευση, τώρα.
Με απόλυτη σαφήνεια τοποθετήθηκε και ο Αντιδήμαρχος Ζάρακα, Παναγιώτης Τραιφόρος, ο οποίος εξέπεμψε σήμα κινδύνου:
«Δεν πάει άλλο. Ο κόσμος φοβάται να μείνει στο σπίτι του. Ζητάμε μόνιμη αστυνόμευση στο Ζάρακα»
Η φωνή του Αντιδημάρχου είναι φωνή ευθύνης και αξιοπρέπειας. Δεν επιλέγει τη σιωπή ούτε την αδράνεια. Εκφράζει το κοινό αίσθημα των κατοίκων που νιώθουν εγκαταλελειμμένοι από το κράτος.
Όμως, πόσες φορές θα επαναληφθεί το ίδιο αίτημα χωρίς ανταπόκριση; Πόσες φορές θα ζητήσει η περιφέρεια «μόνιμη αστυνόμευση» και θα πάρει σιωπή ως απάντηση;
Ήρθε η στιγμή η τοπική κοινωνία να αναλάβει τις τύχες της στα χέρια της. Όπως τα τελευταία χρόνια βλέπουμε τη δημιουργία εθελοντικών πυροσβεστικών σωμάτων, έτσι πρέπει να ξεκινήσει και η οργανωμένη εθελοντική αστυνόμευση σε επίπεδο δήμων. Ένα δίκτυο ελέγχου, πρόληψης, αναφοράς και επιτήρησης, το οποίο δεν θα υποκαθιστά την ΕΛ.ΑΣ., αλλά θα λειτουργεί επικουρικά – με σεβασμό στο Σύνταγμα, με συνεργασία με τις Αρχές, και με διαφάνεια.
Μπορούμε να αφήσουμε ανεκμετάλλευτους εκατοντάδες ενεργούς πολίτες που θα μπορούσαν να βοηθήσουν; Μπορούμε να ανεχτούμε την απουσία ασφάλειας στα ίδια μας τα χωριά;
Το παράδειγμα του Παναγιώτη Τραιφόρου είναι ενδεικτικό του πνεύματος που πρέπει να μας διακατέχει: ενεργή παρουσία, σταθερή διεκδίκηση, ξεκάθαρος λόγος. Δεν ζητά κάτι παράλογο. Ζητά τα αυτονόητα: να μην φοβάται ο πολίτης μέσα στο ίδιο του το σπίτι.
Αν η Πολιτεία δεν μπορεί –ή δεν θέλει– να προσφέρει προστασία, τότε η κοινωνία των πολιτών πρέπει να γίνει η νέα Ασπίδα. Όχι με όρους παρανομίας ή αυτοδικίας. Αλλά με σχέδιο, υπευθυνότητα και οργάνωση.
Η εθελοντική αστυνόμευση είναι ο επόμενος κρίκος στην αλυσίδα της τοπικής αυτοοργάνωσης. Και ο Ζάρακας, με ανθρώπους σαν τον Τραιφόρο, μπορεί να δείξει ξανά τον δρόμο.